သိရဲ ့လားမိၾကယ္ျဖဴ.....
ငါ ့ရဲ ့စၾကာ၀႒ာမ်က္ခမ္းစပ္မွာ
နင္ ့ရဲ ့မႈန္ျပျပအလင္းနဲ ့ထြန္းညွိ
နင္ဟာ ငါ ့ရဲ ့အဆံုးစြန္ေသာ..အလကၤာေတးတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္...
နင္သိမွသိပါေလစ.....
ဖ်တ္ခနဲ နင့္မ်က္၀န္းမွာ.. ငါဘယ္လိုမွမီးထြန္းရွာမရတဲ ့...
ပေဟ႒ိေပါင္းမ်ားစြာ..ရစ္ဖြဲ ့ေႏွာင္တြဲ ့...
ငါ ့ရင္ဟာ.. နင္ ့အသံနဲ ့တုန္ခါခဲ ့ေနတယ္
မေျပာခင္ကတည္းကသိေနၿပီးသား
မဆြတ္ခင္ကတည္းက ညႊတ္ေနၿပီးသား
မေၾကြခင္ကတည္းက ေႀကြေနၿပီးျဖစ္တဲ့
ႀကယ္စင္တစ္ပြင့္ပါ..
ႏွလံုးသားက တံခါးကို ခပ္ျဖည္းၿဖည္း ၀င္ေခါက္ၿပီး...
ခပ္ေျပးေျပး ထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္
နင့္ အလင္းတန္းေတြက်န္ရစ္...
ငါ့ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႔..လႈိက္လႈိက္ေမာ....
တုန္ခါ.....ေနတဲ့ အသံ...
ႏႈတ္ခမ္း၀မွာ .....တိုး.........တိတ္......ဆြံ႔.....အ..လို႔
ငါဟာ တစ္ကယ္ေတာ ့နင္ ့အတြက္ၾကယ္မႈန္ၾကယ္မႊားေလးပါ
နင္ ့ထံမွအလင္းဟာ
ဘယ္လို မွခြင္းမရတဲ ့အေမွာင္နက္နက္မွာ
အေရာင္ေတြ လက္လို ့ေပါ ့
သိရဲ ့လားမိၾကယ္ျဖဴ
ငါ ့ရင္နဲ ့ေရးတဲ ့ေတးဟာ နင္ ့အတြက္ျဖစ္ေလရဲ ့
နင္ ့ရဲ ့အလွနဲ ့ငါ ့ညဟာ
အနက္ေရာင္ကတၱီပါထဲ မွာ လက္ခေမာင္းခတ္
နင္ဟာ ငါ ့အတြက္...ဘာနဲ ့မွမွတ္မရတဲ ့
အကၡရာ တစ္လံုးျဖစ္ေလရဲ ့
အေမွာင္နက္ေတြထဲမွာ ခြင္း မရတဲ့ အလင္းဆိုေပမဲ့
ငါကိုယ္တိုင္ ဖန္တီး ယူထားလို႔ မရႏိုင္တဲ့အလင္းေရာင္ေလးပါ
ရင္ခြင္က ေတး...ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႔အတူ စီးေမ်ာရငး္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေရာ
နင္ မသိေလေရာ ့သလား....
အလွနဲ ့ည
ညနဲ႔အလွ...
ယွဥ္တြဲတည္ရွိေနတတ္တဲ့အရာေတြပဲ...
အဲ့ဒီ အလွ ...
အဲ့ဒီည..ေတြမွာ....
လြင့္ေမ်ာေနမိတဲ့သူသာလွ်င္..အျပစ္ရွိတယ္ထင္ပါ့...
နင္အတြက္ ငါ...ဆိုတဲ့ၾကယ္တစ္ပြင့္...ဘာမွ မွတ္မရတဲ့ အကၡရာေပါ့..
ငါ့အတြက္ေတာ့ နင္ကိုယ္တိုင္ကသာ
ႏွလံုးသားမွတ္တိုင္မွာ ဖ်က္မရတဲ့ အကၡရာ....
မေၾကြပါနဲ ့မိၾကယ္ျဖဴ
ငါ ့ရဲ ့ေျခာက္ေသြ ့ကြဲအက္တဲ ့ေန ့ရက္ေတြကို
ငါေနာက္တစ္ခါျပန္မျမင္မက္ခ်င္ေတာ ့ဘူး
နင္ ့လက္ရယ္ ငါ ့လက္ရယ္
နင္ ့အိမ္မက္ရယ္ ငါ ့အိမ္မက္ရယ္
အားလံုးျပည္ ့စံုျပီကြယ္
နင္ရယ္ငါရယ္ မိုင္တိုင္ေတြမ်ားစြာကိုျဖတ္ေလွ်ာက္ၾကမယ္
ပန္းျမိဳ ့ေတာ္မွာ တစ္ေရးအိပ္စက္ၾကမယ္
ႏွင္းေတြပြင္ ့တဲ ့ေသာၾကာေန ့ေတြမွာ
ခေရပန္းေတြေကာက္ၾကမယ္
ငါ တို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့မနက္ေတြမွာ
ေရႊအိုေရာင္ေတြျဖန္းပက္လို ့...ခရမ္းေရာင္အိမ္မက္ေတြကို
အျပီးတိုင္ ...သတ္ပစ္လိုက္ၾကမယ္ကြယ္
အားမငယ္ပါဘူး...
နင့္လက္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္တိုင္း..
စိတ္မပ်က္မိဘူး...
ငါတို႔ နာက်င္မႈေတြႀကံဳတိုင္း...
ငါဆိုတဲ့ ၾကယ္ျဖဴ.....အလင္းေရာင္ေတြ မဲ့ပါေစ..
နင္ ..ေဘးနားမွာ ရွိခ်ိန္ခဏ...
ထာ၀ရ အလင္းေရာင္ေတြကို ငါရရွိေနမွာပါ..
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုတိုက္ခိုက္မလဲ
နင့္လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လို႔...နင္ေခၚမဲ့ ပန္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာ
နင္နဲ႔ အတူ...ေပ်ာ္ၿမဴးပါရေစ...
ႏွင္းပြင့္ေ၀ေနတဲ့ နံနက္ခင္းေတြတိုင္းမွာ နင္ရွိေနသလို...
ၿမဴႏွင္းေတြေ၀ေနတဲ့ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းညေတြမွာလည္း
နင့္ေဘးမွာ လင္းလက္ေနခြင့္ေတာ့ ေပး.......
မနက္ျဖန္တိုင္း ေရႊအိုေရာင္မေတာက္ပႏိုင္ေတာ့ရင္လည္း...
နင့္ေဘးနားမွာ ရွိေနပါရေစ...
ငါတို႔တဲြခဲ့တ့ဲလက္ ထာ၀ရအထိခိုင္ၿမဲေနပါရေစ...
ငါ....ႀကယ္ၿဖဴ တစ္ပြင့္ နင္ ့အတြက္ အၿမဲ လင္းလက္ေတာက္ပေနမယ္ဆိုတာ နင္ယံု..
ဘယ္ေတာ့မွ ေမွးမွိန္ၿခင္းေတြ မရွိတဲ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ေပါ့..
ကမာၻဆံုးတိုင္...တြဲလက္မၿဖဳတ္မစမ္း...
နင္နဲ႔...ငါနဲ႔................................။ ။
ရင္ခြင္ရွိန္း + ထာ၀ရၾကယ္ျဖဴ
၂၀ - ၁ - ၂၀၁၀
No comments:
Post a Comment