ဖ်တ္ကနဲၾကားလိုက္မိတာက
ဥၾသ........ဥၾသ တဲ့..........
ေၾသာ္........ဘာလိုလိုနဲ ့
ေႏြရာသီေတာင္မွ ေရာက္လာပါေကာလား......
မြန္းၾကပ္ေနတဲ့
အခန္းထဲကေနထြက္
လမ္းထိပ္ကအပင္ၾကီးကိုၿမင္ၿပီး
တိုးတိုးေလးညည္းလိုက္တယ္.....
ပိေတာက္ေတြေတာင္ပြင့္ေနၿပီ...
ရည္ရြယ္စိတ္ကူးမိခဲ့တာက
ကိုယ္တိုင္ပန္ေပးမယ္လို ့....
ခုေတာ့ဟိုအေ၀းၾကီးမွာေလ...
တစ္ေယာက္တစ္ေနရာခြဲခြါရၿခင္းဆို
ေရစုန္မွာ ဒီအိမ္မက္မ်ားေမ်ာခဲ့ရျပီေပါ့..
ရင္ထဲမွာနင့္လာတဲ့အေတြးေတြေၾကာ
မ်က္၀န္းထဲက မ်က္ရည္တစ္ေပါက္
ၿဖဳတ္ခနဲ အက်မွာ စဥ္းစားလိုက္မိတာက
ငါ့လိုလြမ္းမွ လြမ္းပါ့မလား.............
ေမာင္႕ ရဲ႕ စံပယ္
No comments:
Post a Comment